گل بی رنگ
صدای کوبش دررا شنیــــــــدم
دل از فریادها نالیده بســـــــیار
به هر طقش قدم ها را پریدم
گمانم بی خبر کوبیده دلــــــــدار
نمی دانی چه غم ها را کشیدم
تن و روحم به هم جوییده بیمار
به هر دارو زدم غوغا امیــــدم
تنم از خستگی بوسیده دیـــــــوار
گل بی حاصلی زیبا خریـــــــــدم
ولیکن میوه اش پوسیده در بـــار
درون زیبایی ام نم ها چشیدم
عسل در تلخیش مالیده سـر کار
سر مهر لطافت ها دویــــــــد م
شب و روزش نگر ژولیده در زار
مسیر زندگی در جا بریــــــــــــــدم
میان مردگان خوابیده مخـــــــــــــتار
کلام منطقی خوانا ندیـــــــــــــــدم
کتابش ناله و کوبیده بر یــــــــــــار
به لطف حق سفر بر پا نهـــــیدم
بریدم عشق کم تابیده بر تـــــــار
من و اشک و قدر غم ها دریـــدم
گل بی رنگی را جوییده دیـــــــــدار
جاسم ثعلبی 22/11/1390
:: برچسبها:
گل بی رنگ ,
:: بازدید از این مطلب : 1867
|
امتیاز مطلب : 17
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5